....

''ölmek ne garip şey anne,
artık duvarları kanatırcasına tırnağımla ,
şaşkın umutlu şiirler yazamayacağım mutlak bir inançla gözlerimi tavana çakamayacağım.
Baba olamayacağım örneğin.
Toprak olmak ne garip şey anne,
Ceplerimde el yerine balyoz taşırken
korkunç bir merakla beklerken kurtuluş haberlerini
ve yüreğimin ırmakları taştı taşacakken,
ölmek ne garip şey anne...''

ölümsüz nevzat çelik dizelerini, bir kez daha hatırlattın bize Barış, gittin. Seni en çok akademi türkiyeden tanıdım, sonrasında t.v. kanalları arasında amaçsızca dolaştığım anlarda yakaladım bazı programlarda. Dizini izlemedim örneğin. Ama hep bir farklı geldin bana ve eşime. Biz seni sevdik uzaktan.

Ölüm herkez için kötü ama, gençlere hiç yakışmıyor o kesin.

Hakkatten ne garip şey, bugün kötü oldum. Kalbim yoruldu. Allah tüm yakınlarına sabır versin. Allah onun yerini cennet eylesin...