yolculuk

bekliyorum...Yalnız, anlamsız ve ürkek bir şekilde bekliyorum. kontrolün elimden çıktığını hissediyorum. Müdahale etmem gerektiğini biliyorum, ama bir şeyler yapabilme gücünü bir türlü kendimde bulamıyorum. Rutinden ibaret olmaya başlayınca günler, gitmek, kaçmak istiyorum. Ama yapamıyorum. "Belki de yapmak istemiyorsundur, belki de rutini seviyorsundur" diyor içimden bir ses. Sonra susuyor, tekrar etmiyor. Bana bırakıyor beni.

yollar ve yolculuklar zamanı geldi çattı yine. Gidiyorum. Daha önce hiç görmediğim yerlere, gidiyorum. Havaları ısınmasıyla beni bekleyen kadere doğru yola çıkıyorum. Ne olacağını, ne biteceğini bilmeden gidiyorum. Hayatımı, bir adım önümden giden hayatımı, nerde yakalarım ya da yakalayabilir miyim ? Bilmiyorum. Umutla gidiyorum, düzelecek diye gidiyorum.

Gidiyorum. Bavulum hazır.